Marsja en Boukje zijn moeder en dochter en ze waren klasgenoten op de deeltijdopleiding HBO-Verpleegkunde. Hoe was het voor hen om samen te studeren?
Het was een heel bijzondere ervaring om samen te studeren! We waren niet alleen moeder en dochter én klasgenoten, we zijn ook directe collega’s. We werken namelijk op dezelfde afdeling. De knop ging steeds om tussen onze verschillende rollen. We reden samen naar school, maar eenmaal op school zochten we vaak andere klasgenoten op en zaten we ieder aan een andere kant van de klas. Behalve tijdens de pauze. Dan zochten we elkaar op onder het genot van een kopje koffie van Starbucks of een hapje eten uit de kantine.
Meisjesnaam
In het begin was het nog wat vreemd om bij elkaar in de klas te zitten maar het wende snel. Boukje: “De meeste docenten wisten niet eens dat we familie waren, omdat mijn moeder op school haar meisjesnaam gebruikte.”
Slappe lach
Een van de voordelen van samen studeren is dat je elkaar makkelijk om hulp kunt vragen als je elkaar thuis ziet. We wonen niet in één huis, maar we komen vaak bij elkaar. Overleggen en samenwerken ging daarom ook makkelijk. Als we een filmpje moesten maken, dan deden we dat ook samen. Dit duurde trouwens best lang omdat we regelmatig de slappe lach kregen. Je trekt elkaar er ook makkelijker doorheen als de moed je even in de schoenen zakt.
Kunnen jullie ergens anders over praten?
Een nadeel was dat de gesprekken vaak over school of werk gingen. Het thuisfront vroeg daarom regelmatig of we ook nog over iets anders konden praten. Ook vervelend: als een van ons een leeruitkomst net niet had gehaald. Dan konden we niet echt blij zijn met ons eigen resultaat. We wilden het graag sámen goed afronden. Dit is gelukkig ook gelukt!
Snel typen
Of we een heel andere aanpak hebben gehad in het maken van de leeruitkomsten is moeilijk te zeggen. Wel zat er duidelijk verschil in de snelheid van typen en opschrijven. Marsja: “Ik denk meer over alles na en twijfel dan over hoe ik iets opschrijf. Boukje begint gewoon te rammelen op de computer.” Boukje: “Daarentegen heeft mijn moeder natuurlijk veel meer (praktijk)ervaring waar ik juist weer van kon leren.”
Doen!
Als je de kans krijgt als moeder en dochter samen te gaan studeren, zeggen wij DOEN! Het is heel gezellig, je snapt heel goed wat de ander doormaakt en wat ze ervoor moet doen. Het maakt de band alleen nog maar sterker. En het was natuurlijk heel bijzonder om samen onze dipoma’s op te halen.
Benieuwd naar meer verhalen over studeren naast je baan? Zoek voor jou interessante verhalen in het overzicht met alle verhalen.