Het leuke aan een deeltijdstudie is dat je opdrachten doet met je organisatie als uitgangspunt. Het allerleukst: je organisatie kan de opdrachten wellicht gebruiken.
Je maakt een mooi verslag, krijgt er een nog mooier cijfer voor en legt dit voor aan je leidinggevende. Niet veel later kom je erachter dat je verslag onderaan de stapel is beland. “Komt vast omdat het zo druk is”, zeg je tegen jezelf. Twee verslagen later lijkt dit eerder regel dan uitzondering, en je merkt dat het je frustreert.
Wat doe je wanneer men je als gesettelde werknemer in je huidige functie ziet, in plaats van een enthousiaste collega die ook student is met bakken aan nieuwe kennis en fantastische ideeën? Een 7-tal tips die kunnen helpen met het jezelf (opnieuw) positioneren binnen je organisatie.
Kijk in de spiegel
Allereerst: maak je jezelf – bewust of onbewust – onzichtbaar of stel je je te bescheiden op? Dit zijn namelijk zaken die je (werk)leven knap lastig kunnen maken als je hier last van hebt en jouw gewenste groei tegenhoudt. Vraag het desnoods aan ‘de man op straat’: hoe zien zij jou? Treedt wat verder op de voorgrond in bijvoorbeeld vergaderingen en pak de kans je input te geven. Vraag aan collega’s (en leidinggevende!) of je iets voor ze kunt betekenen, en vraag tegelijkertijd ook hulp wanneer nodig. Ook niet onbelangrijk: toon interesse. Zoek je collega’s op, vraag waar men mee bezig is. In deze maatschappij waar alles als een sneltrein gaat en er meer behoefte is aan persoonlijk contact, wordt een leuk gesprek altijd gewaardeerd.
De kracht van herhaling spam
Je verslag afgeven bij je leidinggevende en er daarna niet meer op terugkomen, is nooit een goed idee. Besef je dat men ook druk is en het vergeten te lezen hiervan gebeurt niet altijd bewust. Kom er op terug: niet dagelijks, maar plan elke week een moment in waarop je de vraag stelt of men het verslag al heeft gelezen. Kost je 5 minuten. Ikzelf deed dit altijd op maandagochtend en vrijdagmiddag: het principe dat de eerste en de laatste indrukken van een werkdag- en week langer blijven kleven heeft me hierbij geholpen. Dus wees op maandag de eerste en op vrijdag de laatste die je leidinggevende nog even komt “spammen”.
Van spam naar gesprek
Krijg je regelmatig te horen “Nog geen tijd voor gehad” of “Dat komt wel”? Plan dan een gesprek in. De kracht van herhaling kan nuttig zijn maar is tegelijkertijd in dit geval heel vluchtig en gaat maar zover. Een gesprek heeft meer lading en blijft - als je het goed aanpakt - langer kleven in het geheugen van je leidinggevende.
Ik, professional
Op het moment dat je een gesprek hebt met je leidinggevende, ben je even geen student of ‘meubilair’. Zorg ervoor dat je niet zo wordt gezien, je bent immers een collega die bakken aan nieuwe kennis heeft in te brengen. Benader het desnoods als sollicitatiegesprek.
Vermijd zinnen als “Ik weet dat ik nog maar student ben” en “Ik heb wellicht nog niet de ervaring die gewenst of nodig is”. Ondermijn jezelf niet. Je wilt juist dat men een ander beeld van je krijgt, dus het oude beeld moet vooral niet benoemd worden.
Mochten er vraagtekens worden gezet bij je ideeën, weerleg ze te allen tijde. Een briljant docent mediatraining leerde ons één woord: integendeel. Aangevuld met een goed onderbouwde motivatie werkt dit altijd. Dankjewel Johan.
De lat
Leg de lat hoog, maar niet Olympisch hoog. Je mag best als doel stellen dat men iets gaat doen met je inbreng, maar laat je er vooral niet door weerhouden het nog eens bespreekbaar te maken als dit niet zover komt. Want vergeet niet: ook al doet men niets met je input, men heeft je op de radar. En dat is ook een doel op zich.
Leg de vinger op de zere plek
Er is niks mis met vragen wat de reden is waarom men niet staat te springen iets met je ideeën te doen. Of kenbaar maken dat je meer uit je werk wilt halen. “Is er een reden dat er met mijn input niets wordt gedaan?” of “Ik wil graag de kans krijgen meer uit mijn werk te halen” klinkt vrij direct in de oren, maar is heel effectief. Voor mij heeft het in ieder geval veel gebracht, en ik denk dat dit nooit was gebeurd als ik het niet bespreekbaar had gemaakt.
Je doet het niet alleen
“Prima idee, maak er maar wat van en dan zie ik het vanzelf verschijnen”, is een uitspraak wat je de indruk geeft dat men je input waardeert en er daadwerkelijk iets mee wil doen. In de werkelijkheid ben je, als je niet oppast, terug bij af: de bal ligt weer alleen bij jou, maar wat je écht wilt is draagvlak creëren en er samen wat van maken. Wees duidelijk dat je graag het voortouw wilt nemen maar dat je het niet alleen wilt en kunt dragen.
Wat de uitkomst uiteindelijk ook mag zijn: je hebt in ieder geval laten zien dat je jezelf serieus neemt, en dat een ander dat ook zeker moet doen. Want alleen jíj hebt de macht te laten zien wat een ander (nog) niet ziet.
Benieuwd naar meer verhalen over studeren naast je baan? Zoek voor jou interessante verhalen in het overzicht met alle verhalen.