Corona kent geen deeltijdvariant: het is er nu voltijd, en overal. Het mooie systeem van blended learning wat normaal gesproken soepel werkt, ligt nu even op de plank. Alles is online, en een deeltijdstudent moet zichzelf in deze tijd opnieuw uitvinden. Hoe bevalt dat en wat zijn de valkuilen?
Wie ben ik..?
De hele wereld heeft het zwaar op dit moment, zo ook de deeltijdstudent. De live lessen zijn vervallen en ineens speelt je hele wereld online af. En wij maar denken dat dit toekomstmuziek was. Wat het zwaarst tegenvalt? Het uitje -zoals ik het noem- elke woensdagmiddag- en avond. Even weg van huis en de werkomgeving. Het aanwezig zijn op een andere locatie, in een andere wereld. De deeltijdstudie is voor mij een escape waar ik alleen maar bezig ben met míjn doel en ontwikkeling. Begrijp me niet verkeerd: ik vind iedereen in mijn directe omgeving heel lief en ik word 200% gesteund in alles wat ik doe, maar die escape heb ik wel nodig. Met mij vast nog meer deeltijdstudenten.
Ik zou ik niet zijn als ik overal een positieve twist zou proberen te geven aan alles wat negatief is. En geloof het of niet: deze crisis heeft -wat betreft het studentenleven- ook zijn positieve kanten. Als je het gevoel hebt jezelf nog niet 100% te kennen, dan is dit het moment om het uit te vinden.
De ongebalanceerde balans
Aan het begin van je studie was je nog druk bezig met het ontwerp van de balans tussen werk, privé én studie. Je had het ein-de-lijk onder de knie, en toen kwam de crisis. Nu moet je die balans en vooral de grenzen zien te behouden, maar wél tussen vier muren. Ik lees tientallen blogs met tips hoe je het beste je studieplek kunt inrichten zodat je een ‘grens’ voor jezelf en anderen creëert en hoe je afleiding tot een minimum kan beperken. In de praktijk is dit knap lastig, zeker als je al hele dagen van het ene overleg in het andere rolt en daarna nog online college moet volgen. Wat dat betreft heb ik het magische antwoord niet: ik mag mezelf de koningin van afleiding noemen. Ik zoek geen afleiding, afleiding zoekt mij. Contactmomenten zijn voor mij essentieel, dus daarom zijn online-based cursussen en opleidingen voor mij geen optie. Vraag maar aan de Excel-cursus die ik 4 jaar geleden heb aangeschaft. En aan de groenten die ik heb zitten snijden een paar weken geleden. Bij deze oprechte excuses aan de docent: het lag niet aan jou, het lag aan mij. En het is maar één keer gebeurd.
Wél kan ik je vertellen dat het een hoop scheelt als je van tevoren al wat gegeten hebt, je in een rustige kamer zit en het allerbelangrijkst: iedereen in het huishouden vriendelijk -doch zeer dringend- verzoekt zich gedurende een x-aantal uren bezig te houden met hun eigen problemen. Zo niet, dan zwaait er wat. En het avondeten dan? Er staat een opwarmbare maaltijd in de koelkast, smakelijk eten. Klinkt misschien niet zo aardig, maar onthoud: vóór de crisis moest men zich ook zien te redden tijdens jouw afwezigheid. Hoe ik dat nu doe? Mijn vriend ging elke woensdag bij zijn ouders eten en repeteren. Doet ‘ie nog steeds, op gepaste afstand. Opgelost.
Snel gefixt
Avans heeft het inrichten van online onderwijs via Teams halsoverkop en in hoog tempo moeten inzetten. En het loopt zeer soepel kan ik je zeggen. Wat eerst als extraatje en leuk middel werd gezien, is nu de normaalste zaak ter wereld. Ik was er al mee bekend, maar genoeg andere deeltijdstudenten niet. Dus moet je je verdiepen in een nieuwe techniek. Ook al is Teams niet moeilijk in gebruik, het is wel weer een bewijs dat de mens over het algemeen heel goed kan schakelen en wel degelijk in staat is snel nieuwe dingen op te pakken. Twijfelde je hieraan? Lees de zin hiervoor nog eens terug en geef jezelf wat meer credit.
Reistijd kent letterlijk geen tijd
En dan mijn persoonlijke favoriet: reistijd. Ik hoor veel mensen zeggen dat ze nu nog drukker zijn dan wanneer ze fysiek op kantoor of in een klaslokaal zitten en de reistijd hebben ingeruild voor ‘nog even snel een overleg’. Zonde! Reizen doe je buiten werktijd, dus waarom dit in het kader van het ‘nieuwe normaal’ krampachtig gaan invullen? Dat dit een paar keer gebeurt is misschien niet erg, maar ga het niet invullen omdat je anders het gevoel hebt niet optimaal te functioneren. Stel grenzen. En geniet vooral van de tijd die je anders in de auto zou zitten. Sterker nog: door deze crisis kun je zelfs tijd wínnen. Ik had hier ook ‘last’ van, maar na goed nadenken vond ik het eigenlijk te absurd voor woorden. Dus op momenten dat ik eigenlijk zou reizen, gooi ik nu de was er even in. Of ik doe een Pilates les of een korte yoga-routine. Over balans gesproken.
Doodvermoeiend hoor, jezelf (opnieuw) leren kennen. Maar wel nuttig, en zeker leuk.
Benieuwd naar meer verhalen over studeren naast je baan? Zoek voor jou interessante verhalen in het overzicht met alle verhalen.