Daniël van den Brink

Vanaf dag één voelde ik me al onderdeel van de hechte community.

"De school heeft altijd aangevoeld als een warm bad en een speelpaleis. Vanaf dag één voelde ik me al onderdeel van de hechte community. Het is maar een kleine opleiding dus je bouwt al snel een persoonlijke band op met zowel je docenten als je medestudenten. Hierdoor ontstaat er ook veel kruisbestuiving. Buiten de lessen om is iedereen altijd erg bereid elkaar te helpen, ongeacht uit welk leerjaar de studenten komen. Zo was ik als eerstejaars al binnen een maand betrokken bij de maakprocessen van verscheidene tweede- en derdejaars en hielpen zij op hun beurt ook mij weer met mijn blokkades. Ik heb deze ontmoetingen altijd als heel leerzaam en inspirerend ervaren."

"In de lessen is er veel persoonlijke aandacht en wordt er met een liefdevolle blik naar je gekeken. Alles staat in het teken van jouw ontwikkeling tot start-bekwaam cabaretier. Dat gaat niet alleen over techniek maar ook over bewustzijn van jezelf als maker. Er wordt daarom enorm aangemoedigd om alles uit te proberen wat je geest verzint en je hart begeert. Zo heb ik echt de randen van mijn makerschap kunnen verkennen waardoor ik nu een heel helder beeld heb van hoe mijn cabaret eruit moet zien en waarom ik wil doen wat ik wil doen. Er is als het ware een soort basisbegrip ontwikkeld over mijn creatieve motor en hoe ik deze moet onderhouden. Dat is een fundament waar ik in al mijn latere processen op kan terugvallen wanneer ik het even niet meer weet."

Fotografie: Superformosa