Kirsten Boone en Corrina Heemsbergen zijn deeltijdstudenten Verpleegkunde bij Avans Hogeschool.

Wat betekende het afgelopen jaar voor jullie als student?

Kirsten Boone (28): “Ik ben begin dit jaar gestart met de deeltijdopleiding Verpleegkunde. Doordat ik de eerste weken enkel via Teams les had, duurde het even voor ik het gevoel had dat ik was begonnen met studeren. Voor mij als student betekent dit dat ik niet zomaar even naar een docent kan toestappen met vragen of kan sparren met klasgenoten. Ik kan niet wachten tot ik weer klassikaal les heb, zodat ik direct een vraag kan stellen aan de docenten en kan overleggen met mijn klasgenoten. Zeker bij deze deeltijdopleiding zijn er veel klasgenoten uit verschillende werkvelden. Het is superinteressant om met hen ervaringen uit te wisselen.”

Corrina Heemsbergen (38): “Net als Kirsten ben ik in februari begonnen met de opleiding. De weg ernaartoe betekende al een hoop voor mij. Die bracht een gezonde dosis spanning en vrijheid met zich mee, en zin om dit avontuur te starten. Want zo voelde het, als een avontuur. Een 4-jarige deeltijdopleiding beginnen op mijn leeftijd zag ik als een heel grote uitdaging, zowel op financieel als op persoonlijk vlak. En toen was daar GGZ Breburg. Zij hebben mij een mooie kans gegeven om deze droombaan en opleiding te mogen gaan volgen.”

Wat betekent het afgelopen jaar voor jullie als verpleegkundige?

Kirsten: “Voordat ik weer startte met studeren, werkte ik al als sociotherapeut in een tbs-kliniek. Daar zag ik van dichtbij dat de manier van begeleiden in het afgelopen jaar is veranderd. Vanwege de beperkingen rondom Covid zag je dat patiënten weinig stappen van hun behandeling konden doorlopen. Als verpleegkundige heb ik mij ook beziggehouden met de kwetsbaarheid van patiënten op zowel psychisch als fysiek vlak.

Het afgelopen jaar stond als verpleegkundige vooral in het teken van gezond blijven en het constant aanpassen aan de veranderende maatregelen. En van het proberen motivatie te vinden in de kleinste dingen, om de patiënten toch verder te helpen in hun behandeling. Hiervoor moet je soms creatief te werk gaan. Maar ook dat maakt het werk weer interessant.”

Corrina: “Door de jaren heen heb ik vanaf de zijlijn veel meegekregen over het zorgvak. Mijn moeder, zus, broer en zijn vriend werken allemaal in de zorg. Ik kom pas net om de hoek kijken als zijinstromer en ik mag nog heel veel leren. Toch voel ik me iedere dag meer betrokken bij het werk als verpleegkundige.”

Welke positieve ervaringen heeft deze Covid-periode jullie opgeleverd?

Kirsten: “Vanwege de maatregelen en beperkingen moest ik creatief zijn om toch te kunnen ontspannen. Daardoor zijn er in mijn werk en privéleven nieuwe dingen ontstaan die ik na deze periode ga doorzetten. Op mijn werk kunnen patiënten nu contact onderhouden met vrienden en familie door middel van videobellen. In mijn privéleven ben ik, net als de rest van Nederland, gaan wandelen. Daarnaast lees ik veel boeken en klus ik in huis. Allemaal dingen waar ik eerst minder tijd voor had.”

Corrina: “Vóór deze periode was ik al bezig om een leerwerktraject te vinden in de zorg. Dit bleek toen lastiger dan ik dacht, ondanks dat de zorg bekendstaat om het tekort aan personeel. Covid heeft er naar mijn mening voor gezorgd dat verantwoordelijken in de zorg meer mogelijkheden zien om mensen van buitenaf richting de sector te trekken. En in het algemeen zijn mensen erachter gekomen dat we niet zonder zorg kunnen en zeker niet zonder de diehard zorgmedewerkers die nu al een jaar lang hun alles geven voor hun patiënten. Hopelijk gaan er nog meer ogen en harten open en wordt er nu ook meer voor deze zorgmedewerkers gezorgd. Ik ga in ieder geval mijn best doen om hierin mee te helpen!”