In deze rubriek geven projectleiders van Ambitie 2025 een kijkje in ontwikkelingen en hun perspectief op de verschillende thema’s van Ambitie 2025. Ze bespreken hun persoonlijke ambities, eerste successen, maar ook de hobbels tijdens dit het proces. Vandaag het verhaal van Pauline Kamphorst, aanjager van het Onderwijsmodel.
“Ik vond het heel leuk om over de ambitie na te denken, erover te praten en in discussie te gaan. We hebben allemaal mooie dingen bedacht. Maar op een gegeven moment wilde ik verder, tijd om de ambitie in praktische stappen verder te krijgen.” Pauline Kamphorst.
“Het was in het najaar van 2019. Ik zat samen met de directeur van het LIC aan tafel toen ze me vertelde over de zoektocht naar een projectleider voor het onderwijsmodel: een van de ambitiethema’s. Dat leek me nou hartstikke leuk. Ik wilde daar graag een aanjager voor zijn en daarover binnen Avans de gesprekken gaan voeren. Er was alleen 1 hobbel te gaan: de functie was minstens voor 3 dagen per week. Als adjunct-directeur bij de Academie voor Veiligheid en Bestuur was dit natuurlijk niet realistisch. Of ik zou een halfjaar uit de academie moeten stappen, maar dat vond ik geen optie. De oplossing was er al gauw in de vorm van een tweede projectleider: extern adviseur Chris Tils.
Meer keuzevrijheid voor studenten
En zo is het begonnen. In een klein team met Chris en 2 onderwijskundig adviseurs vanuit het LIC: Frank Vriens en Gabby Op de Weegh. Samen werken we aan een nieuw onderwijsmodel gericht op het vergroten van flexibiliteit in het onderwijs. Studenten krijgen meer keuzevrijheid en we richten ons nog meer op co-creatie met het werkveld dan we nu al doen en op het stimuleren van interdisciplinariteit. Om dat voor elkaar te krijgen is het nodig om te standaardiseren, pas daarna kunnen we flexibiliseren. En hoe we dat doen, dat leggen we vast in het onderwijsmodel. Een onderwijsmodel dat aanwijzingen geeft over hoe we ons onderwijs ontwikkelen, organiseren en vormgeven. Dat doen wij natuurlijk niet alleen, maar samen met de academies en de ondersteunende diensten van Avans. Ook onze studenten willen we daar graag in horen.
Spannend
Om aan de wieg te staan van iets zo vernieuwends als het onderwijsmodel vind ik best spannend. Want wat krijg je terug als feedback? Een collega zei: als het een succes wordt, dan heb je het gemaakt bij Avans. Waarop ik zei: als het geen succes wordt, dan duik ik wel een tijdje onder in mijn academie. Natuurlijk hoop ik op succes. Maar ik weet ook dat niet iedereen met alle keuzes blij zal zijn. Het is natuurlijk wel supergaaf als je straks iets moois kunt opleveren waarvoor je een groot draagvlak hebt. Het moet goed in elkaar zitten, ik ben wel van de kwaliteit. Zo moet het didactisch kloppen én goed uitvoerbaar zijn. Een model waar we een jaar of 10 mee vooruit kunnen, zeg maar.
De boer op
Het is een project waar veel druk op staat. Qua tijd omdat we het voorstel in september 2020 willen opleveren. Dat betekent de boer op. De organisatie in om in gesprek te gaan over het plan van aanpak dat we als team hebben voorbereid. Om ideeën en adviezen op te halen. Maar er staat ook druk op omdat er veel ogen op gericht zijn. Het is een project dat een hoge betrokkenheid heeft en dat veel impact zal hebben op de onderwijsorganisatie. De opleidingen zijn gewend om eigen keuzes te maken. Binnen het nieuwe onderwijsmodel werken zij veel meer samen en maken zij op een aantal cruciale punten gezamenlijke afspraken. Daar is draagvlak voor nodig, of eigenlijk is dat noodzakelijk. En om dat te stimuleren, daar zie ik wel de uitdaging van in.
Even schakelen
In december zat de vaart er goed in. Het plan van aanpak werd goedgekeurd door het LIC, de AMR en ook door het CvB. We planden 2 belangrijke momenten in om de eerste uitwerkingen van het onderwijsmodel te bespreken: tijdens de Onderwijsdag en op de Managementconferentie. Van april tot en met juni zouden we de organisatie ingaan.
En toen was het half maart en zaten we ineens thuis omdat de coronacrisis uitbrak. De 2 evenementen gingen niet door en het plan om de academies in te gaan was van de baan. Dat was wel even schakelen en ik werd er ook wel wat kriebelig van. We pasten de planning al een paar keer aan, niet leuk als het vertraagt terwijl we net zo lekker op weg waren. Maar nu we al wat weken verder zijn, zit de flow er weer in. Wekelijks komen we als team bij elkaar, online natuurlijk. En in juni organiseren we online sessies om met de organisatie in gesprek te gaan over het plan voor het nieuwe onderwijsmodel. Daar nemen we wel de tijd voor. Per cluster van academies 2,5 uur.
Implementatie
Na de zomer maken we een implementatieplan. Dan willen we ook bij de ondersteunende diensten langsgaan. Vooral om te horen hoe zij de uitvoerbaarheid en implementatie van het onderwijsmodel voor zich zien. Daarover willen we graag in gesprek. Bijvoorbeeld met DP&O over docentvaardigheden. Want docenten gaan nog meer samenwerken dan ze nu al doen en meer als coach optreden.
Groeimodel
De invoering van het onderwijsmodel pakken we stapsgewijs aan. Het is een groeimodel: stap voor stap gaan we naar volledig modulair onderwijs met uitzicht op persoonlijke leerroutes.”
Over Pauline
2 jaar geleden maakte Pauline Kamphorst de overstap van de Hogeschool van Amsterdam (HvA) naar Avans Hogeschool. Van docent werd ze teamleider bij de opleiding Sociaal Juridische Dienstverlening van de HvA. Nu is ze adjunct-directeur bij de Academie voor Veiligheid en Bestuur bij Avans.
“Een mooie stap”, zegt Pauline. “In mijn vorige baan werkte ik meer operationeel. Nu ben ik als directielid veel bezig met strategie en beleid. En ook met de ambitie natuurlijk. Wat ik minder doe, maar wel heel leuk vind is om in een klein team samen te werken aan iets concreets. Toch deed zich die mogelijkheid voor: als aanjager voor het nieuwe onderwijsmodel.”
Lees ook de ambitieverhalen over Technologie & Data van Felix Kuijpers, Rob van der Aa en Claudia Vreeswijk.